سطر پانزدهم

من عاشق هوای بارونی ام .. عاشق لحظه های مهربونی ام  

عاشق بغض شبونه ام .. عاشق اشکای دونه دونه ام 

 -----------

   من تو این دنیا شاید اضافی باشم!!  نمیدونم..  

 -----------

     گاهی غریبه ای که به سختی به دل نشست 

      وقتی که قلب خون شده بشکست می رود 

                                               اول اگرچه با سخن از عشق آمده 

                                              آخر خلاف آنچه که گفتست می رود 

                 هرچند مضحک است و پر از خنده های تلخ   

                   بر ما هر آنچه لایقمان هست می رود